Crteži Milutina Obradovića u “Cvijeti Zuzorić”
Jedini slikar sa Balkana ovenčan nagradom “Mikelanđelo Karavađo” prvi put u Beogradu izlaže crteže, na kojima dominira motiv konja, kao i na njegovim platnima. Prema oceni istoričarke umetnosti Olivere Vukotić, Obradović je ovim radovima iz ciklusa Zagubljena pisma “izneo dušu na dlanu“. Crnogorski umetnik po završetku izložbe ide na Bijenale u Firenci
(Milutin Obradović, foto Nebojša Radović)
Izložbom pod nazivom Zagubljena pisma, otvorenom 1. oktobra u Paviljonu Cvijeta Zuzorić, crnogorski akademski slikar Milutin Obradović četvrti put se predstavlja Beogradu, ali to prvi put čini crtežima. On na taj način, kaže, ovom gradu poklanja svoju najintimniju ispovest, a želja mu je da opravda poverenje koje mu je ukazao Paviljon, “jedan od najprestižnijih prostora za izlaganje”. Crteži iz ciklusa Zagubljena pisma nastali su u poslednje tri godine i oni su, kao i Obradovićeva platna, lako prepoznatljivi po motivu konja, neiscrpne inspiracije ovog Bjelopoljca.
-Crtež iz svakog umetnika izvuče ono najdublje, najiskrenije, intuitivno, predstavljajući ga na jedan ličniji način, i to je slučaj i sa radovima koje ovde imamo priliku da vidimo, kazala je, otvarajući izložbu, istoričarka umetnosti Olivera Vukotić. Prema njenim rečima, ovim kompozicijama, na kojima se prepoznaju karakteristike njegovih slika – Polokov zamah, širok spektar boja, dominantan motiv konja i specifičan senzibiltet, Obradović je “izneo dušu na dlanu“.
Slikar je na otvaranju poželeo da crteži podstaknu posetioce da “nađu svoja zagubljena pisma“, jer smo u ovom vremenu, u burnim događajima na Balkanu i sveopštoj žurbi “počeli da zaboravljamo očekivanja, da preskačemo onu realnost koja je prva ispred nas, a prvo što smo zagubili su pisma koja smo priželjkivali, pa i ona koja smo željeli poslati”.
Milutin Obradović rođen je 1979. u Bijelom Polju. Na Cetinju je završio Srednju likovnu školu “Petar Lubarda“, a 2002. godine i Fakultet likovnih umjetnosti, u klasi profesora Smaja Karaila. Do sada je imao preko dvadeset samostalnih i više kolektivnih izložbi. O njemu je pisao i Vol strit internešenel. U Lajpcigu je 2016. nominovan za “Palm Art Award“, a u Rimu mu je 2017. uručena ugledna nagrada “Mikelanđelo Karavađo”. Nagrađeno delo Ukras moga neba bilo je izloženo u Bramanteovoj palati na trgu Popolo, u neposrednoj blizini crkve u kojoj se nalaze neke od najpoznatijih Karavađovih slika. Obradović je jedini umetnik sa Balkana koji je dobio ovakvo priznanje. Našao se i u Luvru - u jednoj video prezentaciji umetničkih ostvarenja, zajedno sa sedamdeset izabranih stvaralaca iz celog sveta. Predsedništvo Crne Gore je svojevremeno otkupilo pet njegovih radova koji su kasnije poklonjeni kralju Saudijske Arabije. Poznat je i po učešću u humanitarnim akcijama.
Posle izložbe u “Cvijeti Zuzorić”, koja traje do 13. oktobra, Obradović odlazi na XII Bijenale u Firenci. Tamo će se predstaviti slikama iz ciklusa Običan malecki san.
-Očekujem, pre svega, da vidim umjetnost na jedanaest hiljada kvadratnih metara u kući Medičijevih, da upoznam kolege, steknem neka nova likovna iskustva. Svi ti simpozijumi i velike smotre su prilike, ne za karijeru, već za odmjeravanje toga koliko ste u pravu ili grešite, rekao je za Balkanmagazin Milutin Obradović, odgovarajući na pitanje šta očekuje od firentinskog Bijenala. Otkrio je i da je na dan otvaranja izložbe Zagubljena pisma dobio poziv Udrženja Crnogoraca iz Zagreba da sledeće godine sa svojim delima gostuje u hrvatskom glavnom gradu .
