Turska u EU do 2015. godine?
Nemačka odlučuje o prijemu Turske na osnovu svojih sve snažnijih interesa na jugoistoku Evrope i u graničnom području Evroazije
Predsednik turske vlade Redžep Tajip Erdogan je prošle godine u Berlinu otvorio novu ambasadu, najveće diplomatsko predstavništvo Ankare u svetu.
„Zgrada je izraz velikog značaja koji pridajemo Nemačkoj, a u prvom redu turskom stanovništvu koje ovde živi“, izjavio je turski ambasador u Nemačkoj Husein Avni Karslioglu.
Turska - EU, mapa
Turska ubrzava ka EU
Turska je, po pisanju nemačkog lista Špigl (Spiegel), sve bliže da postane nova članica EU do 2015. godine. Nemačka je vidno popustila u pritisku na Tursku iz više razloga. Prvi je što je Turska veoma bitno težište nemačkh investicija i uticaja. Drugo, što u Nemačkoj rade milioni Turaka koji imaju značajne štedne uloge u nemačkim bankama. Treće je što je interes Nemačke da aktiviranjem Turske u EU oslabi islamski faktor koji sve više jača u Turskoj zbog odugovlačenje ulaska u EU. Četvrto, što je Turska postala regionalna ekonomska i vojna sila na jugoistoku i jugu Evrope i u graničnom pojasu Evroazije, posebno u vezi investiranja ruskog i kineskog kapitala u sferi energetike.
Turska je počela pregovore o pridruživanju sa EU 2005. godine, ali je napredak usporen zbog nekoliko političkih prepreka, uključujući pitanje podeljenog Kipra i dosadašnje protivljenje turskom članstvu u Nemačkoj i Francuskoj.
Raste nemačka naklonost
Turska je kandidat za EZ već pola veka. Evropska komisija je ocenila u svome novom godišnjem izveštaju da je Turska ostvarila određeni napredak na putu prema Briselu. Ukoliko se unutar EU bude uvažio stav Nemačke, izvesno je da će popustiti i Francuska pa se može očekivati da će Turska do 2015. ili 2016. godine postati članica EU i biti zaštitnik Evrope na vratima prema azijskom i bliskoistočnom koridoru.
Most na Bosforu u Istambulu
Turska sa nemačkom ima dobre odnose u čitavom 20. veku a na osnovama turskog uticaja 20-tih godina u Nemačkoj građene su džamije i Tursko-islamski Institut u Berlinu oko 1928. godine. Turska je u promeni svog pisma i jezika uzela formu nemačke gotice kao svoje pismo čime se u mnogo čemu približila nemačkom pismu. Istambul je za Nemačku kroz čitav 20. vek bio značajan kao deo „Istočnog pitanja“ i puta za Kaspijsko-kavskaski basen.
Privredni bum koji traje već decenijama, izbacio je Tursku na 15. mesto liste najvećih privrednih sila na svetu. Nemačka je danas najveći trgovinski partner Turske. Bilateralna razmena je, uprkos krizi u Evropi, prošle godine dostigla rekordnu visinu od 31,4 milijarde evra. Osim toga, iz Nemačke dolazi najveći deo stranih investicija u Tursku gde trenutno posluje više od 4.800 firmi sa nemačkim kapitalom. Nemačka je i najveći izvor prihoda za tursku turističku branšu: 4,8 miliona Nemaca godišnje provodi odmor u Turskoj.
Nemačka je sve više zainteresovana za Tursku. Po pisanju Bild cajtunga (Zeitung), u Nemačkoj postoji trend učenja turskog jezika. Više od 5.000 nemačkih firmi i kompanija pokazuje interesovanje i namere da se otvore prema Turskoj ekonomiji koja je u ekspanziji, ne samo na unutrašnjem planu već i na tržištima Evroazije, turkofonskog područja, Balkana pa i država EU. Istovremeno, preti i opasnost da se značajan broj Turaka sa svojim kapitalom vrati iz Nemačke u Tursku i krene u ulaganje čime bi nemačke banke i ekonomija bile jednim delom uzdrmane. Turska je tržište od preko 70 miliona stanovnika i idealna je za nemački kapital, tehnologiju i vitalne geopolitičke interese u oblasti Mediterana i Evroazije.
