Slikarstvo

U paleohrišćanskoj i pravoslavnoj ikonografiji, Sveti Jovan je među najprikazivanijim likovima, jer on ima posebno značenje u teološkom sistemu
(Sveti Jovan Preteča, Srbija, Gračanica, freska, 13. vek; Carigrad, Vizantija, ikona, oko 1300; Vizantija, ikona, 14. vek)

Crtač će, pre svega, uraditi čitavu studiju portreta protagonista, njihovih izraza lica, načine izražavanja osećanja, njihove figure, kretanje i odeću
(ilustracija, Kvalitet, autentičnost i izražajnost crteža osnova su svakog stripa)

Tajna Svete Trojice, u pravoslavnoj Crkvi, predstavlja temeljno pitanje koje će, u sveukupnom smislu, zauvek ostati nepoznato ljudima. Bog Otac, Bog Sin i Bog Sveti Duh jesu tri nezavisna ipostasa koji postoje u jedinstvenom obliku
(ilustracija, Sveta Trojica, freska, Ðurđevi stupovi, Ras, Srbija, 13. vek)

Vaznesenje Gospodnje je događaj čije je značenje liturgijsko, apologetsko i didaktičko, te je zato i bogato u paralelama sa Starim zavetom
(ilustracija, Vaznesenje Hristovo, Jevanđelje monaha Rabule, Sirija, kraj 6. veka; palestinska ikona, 9. vek; jevanđelje kraljice Mlke, Jermenija, 9. vek)

Humor oslobađa čoveka i čini ga otpornijim u odnosu na agresije iz spoljnog sveta
("Najbolja drama je za mene ona u kojoj je tema čovek u opasnosti (…) Ostati u životu ili umreti, najveća je drama svih nas" kaže američki sineasta Hauard Houks - Boro Pavlović, El Nino)

Dramatizacija pripovedanja vrši se stavljanjem protagoniste u izuzetne prilike, neuobičajene za njega. Na primer, staviti ga bespomoćnog pred opasnost koja ga nadmašuje. Kvalitet svakog stripa ogleda se u uspešnom stvaranju napetosti kod čitalaca
(ilustracija, U stripu je važno da se neprekidno postavlja pitanje "šta će se deseti posle", a da je odgovor dat snagom sâmih događaja (Tomaž Lavrič, "Nova vremena")

Njegove prve ikonografske predstave datiraju iz 10/11. veka u Kapadokiji, a ubrzo ta ikonografija prelazi u Gruziju (11/12. vek), u Kijev (11. vek), u Srbiju (12. vek), u regiju Novgoroda (12. vek)
(ilustracija, Sveti Ðorđe prikazan čelomice u ratnoj opremi: Rusija, ikona 11. vek (levo), Vizantija, Carigrad, ikona, 14. vek (desno)

Najstarija poznata kompozicija Vaskrsenja datira iz 5. veka na ciborijumu čuvanom u venecijanskoj bazilici Svetoga Marka
(ilustracija, Silzak u Ad, mozaik, manastir Osios Lukas, Vizantija, 11. vek)

U kontinentalnoj Evropi, prikaz umirućeg Hrista zamenio je helenističku tradiciju tek sredinom 12. veka, dok se u Italiji on nije sretao sve do početka 13. veka
(ilustracija, Ranohrišćanski simboli Krsta i imena Hristovog: krug sa slovima X i P; riba čije ime na grčkom predstavlja anagram koji označava Isus Hristos Božji Sin Spasitelj; sidro, krstolik simbol)

Iz sukoba jednostavnih stvari, Šobajić stvara kompoziciju i od slike stvara energiju. Njegovo slikarstvo je vrlo ekspresivno, nije tragično, rađeno je sa puno materije, ali neophodno je navići se na jake boje, forme i monumentalnost
(ilustracija, Tenzija Miloševih slika stvorena je u borbi čoveka sa predmetima, što je posebno uočljivo u njegovom skulptorskom radu)