DIKA IZ ERDEVIKA
Dika iz Erdevika je posebna sorta, koja možda nije specijalitet samo ovog malog sremskog mesta, ali Dike iz Erdevika nije sramota da sa keceljom prošetaju po gradu. Kecelje su izvezle zlatne ruke njihovih dama, a na njima je natpis: Dika iz Erdevika. Baš da vidim ko ima petlju da to isto uradi? (foto: Ruski dvor u Erdeviku)
Erdevik, maleno mesto u opštini Šid, poznato po vinima, po svetkovini „majsko drvo“, po manifestaciji „Sremska kulenijada“, „U zagrljaju kulena i vina“ koja se ove godine održava po dvanaesti put, po gajenju pčela i proizvodima od meda, po vrednim rukama erdevičkih žena koje su napravile i svoje udruženje, tako šarmantnim i veselim damama koje vam dodju kao melem na dušu, a poznato pre svega po Dikama iz Erdevika. 
Dike iz Erdevike, a ima ih još
Svaka žena posebno voli kada je neko odmeni u pripremi hrane, ručka ili večere ili roštilja kada im dodju prijatelji na druženje ili kada o nekim stvarima ne treba uopšte da brine jer ima svog Diku i to ne nekog običnog već Diku iz Erdevika. Dika iz Erdevika je posebna sorta koja je prvo umela da vam osvoji srce, pa su zato erdevičke dame vedre i vesele, pa je umela da pripremi čuveni sremski kulen, pa proizvode od meda, ali i domaće kiflice i posebne salate, pa je umela da napravi rakiju i vino, pamet da ti stane i ko zna za šta je sve ta sorta sposobna. Šta je tu još bitno, Dika iz Erdevika, sve to radi sa lakoćom sa osmehom na licu i uvek za sve teškoće ima rešenje. Sa Dikama iz Erdevika je uvek vedro i veselo. Priznaćete, teško je u današnje vreme videti na jednom mestu toliko vedrog sveta.
Erdevik, pogled iz Vinskog podruma na vinograd i jezero
Naselje Erdevik ima dugu tradiciju gajenja vinove loze i proizvodnje vina. Kažu da je prva loza zasadjena još 276. godine p. n. e. u vreme cara Proba. Od tada pa do današnjih dana pogodna i pitoma klima Fruške gore je podsticala razvoj vinarstva i naviku uživanja u vinu. Zato ne čudi što su vina lepog i pitomog Fruškogorja vekovima spadala medju najpoznatija vina srednje Evrope.
Početkom XIX veka u Erdeviku je bilo znatnih zasada vinograda pa je 1826. godine grof Livije Odeskaski podigao prvi veći podrum koji je i danas u funkciji. Kako rekosmo, Dike iz Erdevika, sjajni vinogradari i vinari imaju podrume u kojima se čuva i degustira, a može i da se kupi odlično vino pa se tradicija nastavlja. Vinogradi su u neposrednoj blizini podruma, na pitomim brežuljcima okupanim suncem, negovani sa pažnjom i ljubavlju pa je i vino posebno kao i Dike iz Erdevika koje ga spravljaju. A možda je to zbog erdevičkih dama jer vino i žene idu nekako zajedno.
Dame iz Erdevika uvek imaju razloga za smeh
Na području nacionalnog parka Fruška gora, a na teritoriji Erdevika i opštine Šid, postoje tri jezera na kojima Dike iz Erdevika mogu da pecaju do mile volje, a društvo im prave prelepi labudovi, može da se kupa u vrelim ravničarskim danima.
Jezero Sot je smešteno kod naselja Sot i zauzima površinu od 22 ha. Jednim delom je okruženo šumom rezervata Vorovo gde Dike iz Erdevika mogu da zadovolje svoju lovačku strast.
Erdevičko jezero
Jezero Moharač, nastalo pregradjivanjem istoimenog potoka nalazi se u blizini Erdevika na putu za selo Vizić. Površine oko 6o ha, dugačko oko 2,5 km i prosečne širine 400 m, jezero je pravi raj za ljubitelje prirode, na čijim obalama se može i kampovati.
Vode akumulacija su bogate šaranskim i drugim vrstama ribe (deverika, crvenperka, karas, amur, som, štuka, bodorka, linjak). Jezera su prirodna osnova za razvoj izletničkog, sportsko-rekreativnog, manifestacionog i ruralnog turizma.
Prizor sa "Kulenijade"
Erdevik je najveće naselje u opštini, blago zatalasanog područja sa dve strane okružen Fruškom gorom a sa druge dve ravnicama na 140 m nadmorske visine i jedno je od najlepših mesta u Sremu. Nalazi se u trouglu izmedju Iloka (17 km), Sremske Mitrovice (26 km) i Šida (16 km) čijoj opštini teritorijalno i pripada.
Na teritoriji Erdevika, šume se protežu na površini od 1.500 hektara i zaštićene su u nacionalnom parku Fruška gora. Šume lipe, hrasta, bukve, bagrema, bora i smrče, idealno su skrovište mnogovrsne divljači a posebno jelena, muflona i divljih svinja.
Arheološkim istraživanjem utvrdjeno je da je na ovom terenu postojalo naselje još u bronzano doba. U Erdeviku se nalazi nekoliko lokaliteta iz rimskog doba, a po pisanim spomenicima, Erdevik se prvi put spominje 1351. godine. Mesto je najverovatnije dobilo ime od madjarske reči erdoveg što znači predeo pod šumom.
Kad se nadjete u Erdeviku, ne zaobidjite Šid sa galerijom slika i spomen kućom Save Šumanovića, galerijsko-muzejskom zbirkom „Ilijanum“, Memorijalni kompleks „Sremski front“ u Moroviću, Spomenik slepom pesniku u Višnjićevu, a nije daleko ni drevni Sirmijum, ni rezervat prirode Zasavica. O Fruškoj gori da i ne pričamo: sedamnaest pravoslavnih manastira, poznatih po specifičnoj arhitekturi, freskama, bogatim riznicama i bibliotekama.
Ne morate sve to za jedan dan, ima u Erdeviku gde i da se prenoći, u pansionu kod Kate a valjalo bi obići i neki vinski podrum, degustirati kulen i vino, pecati na nekom od jezera, malo se izbanjati u mineralnoj vodi ili uživati u hladovini stoletnog drveća. Ne propustite med i matični mleč koji je posebno dobar za dijabetičare i ne propustite druženje sa Dikama iz Erdevika i njihovim damama. Pomisao na njih mi i sada izaziva osmeh na licu, nekako su mi prirasli k srcu, a i vama će, garant.
Erdevik, idealno odredište za okrepljujući i opuštajući odmor, upoznavanje kulturnog nasledja i uživanje u primamljivom spokoju sela i šarmu usnulog sremskog života. No ne verujte mi, proverite sami, učinite to sebi.
