Bundesver i bojni otrovi

“Rat, Aušvic, hemijsko oružje – nikada više. U to se bila zaklela novoobrazovana Savezna Republika Nemačka posle užasa dva svetska rata. Nemačka imperija je, uz sve drugo, bila odgovorna i za prvu upotrebu otrovnog gasa tokom Prvog svetskog rata, a većinu hemijskih oružja razvili su nemački hemičari – uključujući “ciklon B”, koji je režim nacista upotrebljavao sve do 1945, za masovna ubistva tokom Holokausta”, potseća se već uvodnim pasusom autorskog teksta četvoro reportera, Kristofa Hajncla, Lene Girtler, Gabora Halaša i Dženifer Lang, koji otkrivaju kako je bivša Zapadna Nemačka ipak, i uprkos svemu tome, i tek pošto je još jedan rat završen, bila spremna da ponovo upotrebi hemijsko oružje.

Četvoro autora zasniva taj zaključak na materijalu nemačke i američke vojne arhive, pod embargom do pre neki dan, dok sa dokumenata nije uklonjena oznaka “tajnosti”.

Sada su papiri dostupni, ali iz razloga koji su shvatljivi, ne popularišu se. Teško je, verovatno, objasniti koliko su “vojne glave” posle svega ostale imune na užas koji su prethodne “vojne glave” i fanatici rasizma pričinili u tek završenom ratu. Dok je Sjedinjenim Državama, političkom i vojnom pokrovitelju Zapadne Nemačke, bilo opet važno drugo – to što su “vojne glave” i fanatici sa sličnim idejama sada na njihovoj strani. U toku je bio Hladni rat, i inventivnost onih koji su se rapidno brzo prisetili mogućnosti masovnog uništenja uz pomoć bojnih otrova, podstaknuta je razmišljanjem o efikasnosti obračuna sa zemljama u istočnoj Evropi, u tom trenutku uz Sovjetski Savez.  

Faksimil zahteva Zapadne Nemaccke Americi da joj se dodeli hemijsko oruzzje, objavljen na sajtu Dojcce vele

Rešeni da sklone tabu

Godine 1961, “zapadno-nemačka vlada je planirala da prekrši taj tabu” (oko neprihvatljovsti bojnih otrova), navodi se u članku datom ekskluzivno za Dojče vele. Na krajnje tajnim sastancima s NATO paktom, inicirana je u tom smislu debata, s poentom da SAD ne budu jedina sila opskrbljena “kapacitetom odvraćanja i odmazde hemijskim agensima”. Imao se na umu Sovjetski Savez. “U slučaju sovjetskog napada, NATO je računao s brzim napadom hemijskim oružjem preko zemalja Vašavskog pakta.”

Dokumaneta iz 1963. u koja su novinari imali uvid, ukazuju na tajni zahtev ministra odbrane u to vreme Americi “da njegovu vladu snabde hemijskim oružjem”.

Pentagon voljan Stejt department protiv

Pentagon je u početku bio voljan da udovolji, pišu autori ovog informativnog otkrća.

“Iznenađujuće je kako vojska Sjedinjenih Država uopšte nije cenila da je to osetljivo pitanje”, citiran je od autora Rid Kirbi, američki vojni istoričar. “Pristupili su tome kao da je prosto reč o samo još jednom oružanom sistemu”, komentarisao je Kirbi.

Rezervisanost u odnosu na zapadno-nemački zahtev iskazao je tek američki Stejt department.

“To je vrlo ozbiljna stvar. Bio bi ogroman politički problem” (u slučaju da se udovoljilo), komentarisao je u izjavi autorima Metju Mezelson, ekspert za hemijsko oružje koji je u doba o kojem je reč bio savetnik vlade SAD. “To je zaista bio vrlo vruć krompir, i o tome je samo predsednik mogao da odluči”, citiran je američki sagovornik.

Možda i da, u slučaju rata

Vašington je predlog razmotrio do poslednje pojedinosti i 1966. odlučio protiv transfera bojnih otrova Bundesveru.

“SAD su, međutim, ostavile otvorenom mogućnost da dostave hemijsko oružje saveznicima u slučaju rata. Istovremeno, bar od 1962. do 1968, jedna manja grupa visokorangiranih oficira Bundesvera razrađivala je detaljne planove mogućnog napada hemijskim oružjem – po instrukciji generalnog inspektora i uz savetovanje sa ministrima odbrane i zamenicima ministara. Dokumenta ukazuju na sugestiju vojske za nabavku 14.000 tona hemijskog oružja za Bundesver od SAD, ukoliko izbije rat, uz korišćenje artiljerije i vazduhoplovstva da se njime dejstvuje po trupama Varšavskog pakta”, kažu autori koji pišu o obelodanjenim dokumentima.

Operacija Damokle

Autori pominju super-tajnu “ABC studijsku grupu”, obrazovanu 1966. na jugu Nemačke u bavarskom Zonthofenu – koja je 1967. izvela ratne igre pod šifrom “Damokle”, u regionu Braunšvajg u severnoj Nemačkoj. “Simulirane su bitke uz upotrebu hemijskog oružja sa obe strane.” Upitan o tome, funkcioner resora odbrane i špijunske službe onog vremena Hans-Georg Vik, opisao je danas te planove kao “izvodljive i ispravne ukoliko postoji opasnost”.

Autori članka o zapadno-nemačkom razmišljanju o zabranjenom oružju godina šezdesetih, podsećaju kako su “Bundesver i nemačka vlada uvek energično poricali posedovanje ili raspored” takvih sredstava. I kako su energično odbijali sve kontra-navode ondašnje Istočne Nemačke.

Upitano o aferi iz prošlosti (od NDR, WDR i Zidojče cajtunga), “Ministarstvo odbrane u Berlinu je reklo da nema informaciju o planovima, pošto su to događaji od odavno unazad”.

“Na teritoriji ili u nemačkim rukama danas nema nikakvog hemijskog oružja ili takvog oružja nemačkih NATO saveznika”, odgovorili su od autora članka upitani službeni sagovornici.